آقاي رئيسي! رئيس‌جمهور «ششدانگ» باشيد

وي به اصل 113 قانون اساسي اشاره كرد و گفت كه رئيس جمهور علاوه بر موارد تعيين شده براي رهبري ، مسئول اجراي قانون اساسي است.
نمي دانم آيا آقاي اژه اي اين عبارت را در دولتهاي قبلي يا فقط در دولت فعلي پذيرفته است؛ اما در نتيجه ، مهم نيست. مهم است كه اذعان كنيم كه رئيس جمهور شخص دوم كشور است ، و به ويژه از آنجا كه آقاي برنج گزينه اي است كه توسط بسياري از افراد مورد توافق قرار گرفته است ، محل بايد تعيين شود.

حتي اگر او بخواهد تنها رئيس 18 ميليون نفري باشد كه به او راي دادند و خود را نماينده 41 ميليون نفري كه يا به او راي ندادند يا به او راي ندادند نمي داند ، باز هم بايد بتواند ملاقات كند وعده هاي همان 18 ميليون نفر. او قدرت و اقتدار كافي داده است.

من به شدت معتقدم كه اظهارات آقاي اژه اي كاملاً درست است و همه نهادها و دستگاه هاي سيستم بايد براي عملكرد آن مداخله كنند. رئيس جمهور بايد دستش باز باشد تا “حوزه” را مديريت كند.

به عنوان مثال ، اگر آقاي رئيسي مي خواهد شوراي امنيت سازمان ملل براي لغو تحريم ها ادامه دهد ، سپس آقاي نبايد به جليل اين فرصت داده شود كه نظريه اي ارائه كرده و به عنوان منشي بالقوه شوراي عالي امنيت ملي در برابر آن بايستد. حتي اگر رئيس جمهور بخواهد عليه برجام عمل كند ، چنين مقاماتي نبايد به او فشار بياورند يا نماينده اي بايد اقدام او را مصداق تسليم و سازش بداند.

يا به عنوان مثال ، اگر رئيس جمهور به طور منطقي به اين نتيجه برسد كه FATF بايد به گونه اي اجرا شود كه همان واكسن كرونا (كه سالانه ده ها هزار نفر را كشت) ديگر نبايد كشته شود ، نبايد اجازه دهد شوراي شايستگي در برابر او بايستد. همچنين ، اگر FATF را در اين زمينه بي اثر بداند ، هنوز نبايد توسط مجمع بلاتكليف باقي بماند.

يا به عنوان مثال ، اگر قرار است سرنوشت اين كشور از صبح فردا با تعليق مذاكرات وين با مذاكرات با چين و روسيه مرتبط شود ، نبايد در برابر آن مقاومتي وجود داشته باشد و بايد “سريع” و “انقلابي” در منطقه آغاز شود. سخنان زيتيت رئيسي

يا به عنوان مثال ، اگر رئيس جمهور بخواهد يك تكنوكر كهنه كار را براي اداره يك وزارتخانه تعيين كند ، اين كار مثلاً با بستن بلندگو چه ارتباطي دارد؟ يا ظرف چند روز ، پارلمان (كه طبق برخي شواهد در همه پرسي شركت كرده است) از “راي اعتماد” به عنوان شمشير داموكلس بر سر رئيس جمهور استفاده خواهد كرد؟

يا به عنوان مثال ، اگر رئيس جمهور به دنبال اقتصاد بازار است ، به اصطلاح تكنوكرات هاي عدالت خواه نبايد پوسته گردو را در دست بگيرند. و اگر او به اقتصاد دولتي اعتقاد دارد ، سرمايه داران نبايد در مقابل او بايستند.

يا به عنوان مثال ، اگر مي خواهد استانداراني را بر اساس قضاوت و علاقه كشور انتخاب كند ، نبايد با يك امام جمعه يا يك شخصيت سياسي يا مذهبي در همان استان روبرو شود و تصميم خود را تغيير دهد.

يا به عنوان مثال ، اگر رئيس جمهور به دنبال آزادسازي فضاي مجازي است و از آنجا كه شخصاً در توييتر فعال است و 2 ميليون دنبال كننده در اينستاگرام دارد ، مي خواهد اين فضاي صلح براي مردم وجود داشته باشد ، دليلي براي چنين اقدامي وجود ندارد. چهره ضد اينترنت و داماد محترمش هر روز آنلاين مي شوند. افراد متدين جامعه را بسازيد و بكشيد.

اگر رئيس جمهور موافقت كرد كه فضاي مجازي را محدود و مسدود كند ، بايد اين كار را بدون مزاحمت براي اين يا آن انجام دهد.

يا به عنوان مثال ، اگر رئيس جمهور معتقد است كه براي كاهش تنش ها ، اجباري در فضاي اجتماعي لازم نيست ، دليلي وجود ندارد كه چنين مداح و مبلغي به تصميمات فرهنگي اجتماعي دولت خود حمله كرده و رئيس جمهور را مختل كند. به

حتي اگر رئيس جمهور با آزار و اذيت فكري همراه باشد ، بايد هر طور كه مي خواهد عمل كند.

يا به عنوان مثال ، اگر قرار است كشور براي مقابله با كرونا تعطيل شود ، يا واكسن ها به هر قيمتي و به هر مقدار وارد شود ، بايد همه اعضاي كشور بسيج شوند تا همه چيز بازسازي شود.

اينها فقط چند نمونه است. هدف من فقط اين است كه تأكيد كنم كه رئيس جمهور بايد براي هر تصميمي كه مي گيرد ضمانت اجرايي داشته باشد. اگر دولت آقاي رئيسي “جهنم” نداشته باشد ، هرگونه انتظاري از وي يك توهم است. مسئوليت او به عنوان شخص دوم كشور بايد با اقتدار او مطابقت كامل داشته باشد. اين واقعيت كه روساي جمهور قبلي از كلمه “ترك نكرده” استفاده مي كردند ، قابل تكرار نيست.

با اين حال ، همه اين قدرتها داراي يك ويژگي پنهان بزرگ هستند و آن اين است كه “فقط يك نفر مسئول همه چيز است: سيد ابراهيم رئيسي”.

mohajerimohamad