سرقت جنازه چاپلين – دنياي 77

به گزارش دنياي 77 ، اين مجله اعتماد به نفس وي نوشت: “تابوت چاپلين در شب اول مارس 1978 به سرقت رفت و صبح روز بعد خبر به خانواده او رسيد. يك شوخي – البته يك شوخي بسيار خوشمزه و زشت – اما چند روز بعد يك تماس تلفني با همسر چاپلين انگيزه اين سرقت را فاش كرد. در روزهاي بعد ، سارقان چندين بار تماس گرفتند و درخواست هاي خود را تكرار كردند – گاهي اوقات تهديد مي كردند تابوت را به آب مي اندازند يا جنازه را دفن مي كنند. باج سارقان را مي گرفت و نمي خواست. او گفت كه حتي خود چارلز فقيد هم اگر در ميان ما بود اين نوع كارها را “مضحك و مضحك” مي يافت. بله ، او مي تواند با سارقان صحبت كند و به آنها فرصت جستجو ، شناسايي و دستگيري سارقان را بدهد. آنها آنقدر دزد بازي كردند كه پليس به آنها فرصتي داد. يك سارق ، يك پناهنده لهستاني ، در غرفه تلفن عمومي نزديك خانه چاپلين دستگير شد. ساعاتي بعد همدست وي كه از پناهندگان بلغارستان نيز بود ، دستگير شد.

هر دو جوان فقيري بودند و در ابتدا حتي نمي خواستند تابوت را بردارند. آنها مي خواستند عميق تر حفاري كنند و تابوت را دفن كنند تا فقط براي ديدن آن بتوان دزديد. اما طرحي كه آن شب ترسيم كردند عملي نشد و آنها مجبور شدند تابوت را با خود ببرند.

آنها گفتند كه ايده اصلي اين طرح را از حادثه مشابه سال گذشته در ايتاليا آموختند ، اما هرگز تصور نمي كردند كه اين طرح پيچيده شود و اجراي اين طرح بسيار دشوار و پرتنش باشد. آنها فكر مي كردند با اختلاس در يك خانواده معروف و ثروتمند به راحتي پول به جيب مي زنند و زندگي خود را زير و رو مي كنند. آنها به دادگاه آورده شدند و هر دو به جرم اخلال در آرامش متوفي و ​​خانواده اش و همچنين تلاش براي اخاذي پول مقصر شناخته شدند.

سارق اصلي ، يك پناهنده لهستاني به نام ورداس ، به چهار سال و نيم كار سخت محكوم شد. دادگاه بلغاري متأسفانه به نام ژنو را به 18 ماه زندان محكوم كرد زيرا از وضعيت وي و همچنين از شواهد و اعترافات مشخص بود كه وي نقش كمي در سرقت ندارد و بيش از مجازات خواستار رحمت است. “جسد چاپلين همچنين در محل دفن او قرار گرفت و اين بار – براي جلوگيري از تكرار حوادث مشابه – مقبره با بتن تقويت شد.”

انتهاي پيام