قاصدان بهار كجاييد؟ – ايواره

به گزارش ايواره ، داوود فتحعلي بيگي ، استاد دانشگاه و يكي از پيشكسوتان تئاتر ، در مورد هاخي فيروزي به روزنامه گفت جام جم وي گفت: حاجي فيروز يكي از نمادهاي ايران باستان است و در دوره اي كه مردم هنوز با تقويم آشنا نبودند و زمان و برنامه مانند امروز نبود ، آنها از اواسط به محله هاي مختلف شهري و روستايي مي رفتند. مارس و ورود نوروز را اعلام كرد. هر منطقه از ايران خوانندگان نوروزي خود را داشت كه ريشه در آداب و رسوم اين منطقه داشت. به عنوان مثال كوسه ها مخصوص منطقه شمالي و قزوين بودند. افزودني هاي آذربايجان. حاجي فيروزها نيز متعلق به مناطق مختلف ايران بود و مخصوص منطقه خاصي نبود. در افسانه هاي ايراني ، آنها از سرزمين مردگان (زمستان) مي آمدند و بنابراين چهره آنها سياه بود ، اما همان مرد مردي در قلب خود آتش داشت كه نشانه اي از بهار بود و بنابراين او لباس قرمز آتشين به تن داشت حاجي فيروز و خوانندگان نوروزي در فرهنگ ايران گدا نبودند ، آنها پيام آوران بهار و گرما و يك نه اين كه به مردم پاداش و عيدي هايي كه براي مژده مي گرفتند داده شود. همه افراد در خانه از شيريني و آجيل گرفته تا آجيل ، لوبيا ، برنج و … به اين پيام رسان ها خبرهاي خوبي مي دادند. اين پيام رسان هاي خوب شب نيامدند ، آنها روز با دهل ، سرنا و دايره آمدند. با صدا و شعرهاي خوب كه سرشار از شادي و گرما و مهرباني و بركت بود. آنها گداي گدايي نبودند. آنها كساني بودند كه صداها و شعرهاي خوب را براي مردم به ارمغان آوردند و دل مردم را شاد كردند و پاداش اين سعادت را نيز به عنوان هديه دريافت كردند.

خبرهاي خوب چطور؟

فتحعلي بيگي مي گويد: چند سالي است كه در نزديكي نوروز ، متكديان لباس قرمز مي پوشند ، حلقه هايشان را گرفته و صورتشان را برنزه مي كنند و آنها در خيابان ها و كوچه ها قدم مي زنند ، مردم و ماشين ها را متوقف مي كنند و از آنها پول مي گيرند. اينها خبرنگارهاي نوروزي نيستند. شرايط نابسامان اقتصادي آنها را مجبور به استفاده از ظرفيت اين نماد فرهنگي كرده و بيش از پيش جيب تكدي گري خود را پر مي كند. در اين ميان ، سازمان ها و مسئولان فرهنگي كه قرار است جشنواره ها و مراسم اصلي را زنده نگه دارند ، در سكوت و بي توجهي غوطه ور شده اند و به هيچ وجه فكر نمي كنند كه براي حفظ و ترويج اين فرهنگ زيبا و معنادار بايد كاري انجام دهند. ناراحت نباش. اگر سازمان ميراث فرهنگي ، شهرداري و سازمان هاي ديگر مجبور بودند جشن هاي نوروزي را در حوالي عيد برگزار كنند ، حداقل مردم حاجي فيروز واقعي را همراه با التماس حاجي فيروز دروغين مي ديدند و تفاوت اين دو ، سهل انگاري نهادهاي فرهنگي و رسمي؟ ، فراموش شده است و امروز ما با موجي از ابتذال و جهل در مورد خواندن نوروز و هاخي فيروزي و ساير نمادهاي مناديان نوروز و بهار مواجه هستيم. نسل بعدي احتمالاً از هر چيزي كه هاخي فيروز باشد احساس بدي خواهد كرد زيرا او آن را معادل التماس مي داند و هيچ كلمه ، سرود يا ترانه اي از وي كه هشدار دهنده بهار است نمي شنود. در كشورهاي فارسي زبان همسايه كه مراسم نوروزي نيز دارند ، مانند افغانستان ، كردستان ، تاجيكستان و … ، مراسم تلاوت هاي نوروزي و نوروزي هنوز زنده نگه داشته مي شوند و اجازه تغيير شكل و ناپديد شدن ندارند. اما در كشور ما سهل انگاري و سو mis تفاهم باعث تخريب اين مراسم شده است. وي افزود: كشور ما اسلامي است ، اما خواندن نوروز و شكل و شمايل آن هيچ تضادي با اسلام و مراسم مذهبي ندارد ، زيرا همه اين مراسم يادآور مهرباني است و با فرهنگ اسلامي و ديني مغايرت ندارد.

انتهاي پيام