پيرنيا، معمارِ حكيم – دنياي 77

مرحوم علامه موقعيت قرآن را در غار نقل مي كند و موقعيت غار را نه شمال غربي (يا رون كارماني در نظريه اواخر پيرانيا ، كه مستطيلي شش ضلعي شرق غربي است) بلكه شمال جنوب مي داند: “و اين آيه به معناي اين است: شما مي بينيد و هر بازديد كننده اي كساني كه كار خود را مي دانند ، خورشيد را مي بينند ، هنگامي كه طلوع مي كند ، از غار خود به سمت راست متمايل مي شود ، و در نتيجه نور به غار مي افتد ، و هنگامي كه به سمت غار مي رود در سمت چپ ، از غار عبور مي كند ، و اشعه هاي آن به داخل غار مي افتد و همراهان غار از فضاي وسيعي از غار مي آيند كه خورشيد از آن نمي رسد. ساختار آن قطب بود ، به اين معني كه درب غار در سمت قطب جنوب بود ، جايي كه خورشيد در هنگام طلوع و غروب خورشيد مي درخشيد. ” و آنها در قسمت وسيعي از غار بودند. “

كاملاً واضح است كه وضعيت فوق روزي دو بار همراهان غار را در معرض نور آفتاب قرار مي دهد (و نه به دليل صدمه ديدن مستقيم خورشيد). به گفته علامه ، اجساد همراهان غار “از گرماي خورشيد و تغيير رنگ و ظاهر و لباس آنها از پوسيدگي محافظت مي شدند” زيرا تابش مستقيم خورشيد وجود نداشت.

مشكل بعدي جريان هوا است. از نظر مرحوم علامه و بر اساس آيات ، خواب اصحاب كهف كاملاً راحت بود زيرا در آنجا كه مي خوابيدند باد از شرق و غرب مي وزيد: “مكان غار در جريان است. شرق و غرب و همراهان غار از اين گردش هوا عبور كرده اند. “

بدين ترتيب ، مرحوم علامه بدون شك مطابق با آيات قرآن و تفسير مناسب و روشن اين آيات ، در مورد تأثير مستقيم باد و خورشيد بر سلامت جسم و روح انسان صحبت كرد. دستورالعمل هاي ساختمان: اين تعريفي است كه در مجموعه پيرنه براي مفاهيم “رون” در معماري ارائه شده است.

مرحوم پيرنيا (كه شايد او را معمار فرزانه مي نامند) با مراجعه و تعمق در بناهاي تاريخي تاريخي ، به دنبال كشف و پذيرفتن اصول معماري ايراني و اسلامي بود كه اساس معماري مدرن ايران را تشكيل دهد. اگرچه متأسفانه اين اتفاق نيفتاد و هر دو قبل و بعد از انقلاب معماري ايران پيش رفتند ، اما تأملات و بررسي هاي شخصي مانند وي ، راهي درخشان و درخشان براي معماران حداقل در زمينه تحقيقات معماري نشان داد.

* سخنراني رئيس انجمن مفاخر ايران در بزرگداشت استاد فقيد محمد كريم پيرانيا ، استاد دانشگاه ، پژوهشگر ، نويسنده و نظريه پرداز معماري ايران