«وقت خوشِ» حميد امجد در قرنطينه+فيلم

به گزارش ايواره ، اين برنامه قرار بود در ماه مه سال جاري به مناسبت روز سعد روي صحنه برود اما كرونا نه تنها اجازه نمايش را نداد بلكه وضعيت قرمز در بسياري از شهرها و محدوديت هاي موجود در ترافيك بين شهري ، حتي فرصت را از بين برد. براي خواندن بخشي از مقبره سعدي و اينطور شد كه حميد امجد با همراهي افشين هاشمي قسمت هايي از اين نمايش را در تهران خواند كه خلاصه اي از آن را شهرداري شيراز در يك ويدئو به مناسبت روز بزرگداشت سعد (اول ارديبهشت) منتشر كرد.

در دسامبر سال 2016 ، سازمان فرهنگي اجتماعي ورزشي شهرداري شيراز از حميد امجد دعوت كرد تا نمايشنامه اي درباره سعدي بنويسد. او در اوايل ژانويه به شيراز سفر كرد و تحقيقاتي را با همكاري معاون سازمان و كارشناسان فرهنگي از شهرداري شيراز ، مركز مطالعات سعدي و كتابخانه ملي و مركز اسناد فارس كه منابع را تأمين مي كرد ، انجام داد. مراحل اوليه نگارش متن در شيراز انجام شد و پس از آن ، نمايشنامه نويس براي پيشبرد و تكميل نگارش نمايشنامه به تهران بازگشت.

او در يك مصاحبه كوتاه براي ايواره ، در مورد اين بازي توضيح مي دهد.

امجد مي گويد كه در اين اثر ، سعدي و معاصرانش از نظر اسناد تاريخي موجود به آن نگاه مي كنند (كه البته اسناد واقعي مربوط به زندگي خود سعدي بسيار كمتر از اسناد مربوط به زمان وي است) و به نوبه خود ديگر ، به ناچار منعكس مي كند. همچنين از زمان معاصر ارائه مي شود.

وي وقايع رخ داده در زمان سعدي را يادآوري مي كند و ادامه مي دهد: سعدي در زمان خود به دليل بحران هاي مختلف از جمله فتح مغول از شرق و جنگ هاي صليبي در غرب ، ناآرامي هاي سياسي و فروپاشي دولت ملي ، صدمه به تمدن در فتح قبيله اي بحران هاي عشايري ، اجتماعي و اقتصادي در نتيجه سقوط توليد (صنعت و كشاورزي) و فلج شدن سيستم تجارت در طول جنگ ها و محاصره ها و ويراني ها ، تهديد هويت ملي و زبان فارسي توسط كوچك و كوچك سلسله هاي بزرگ محلي (عمدتاً ترك و تركمن) ، فتوحات قبايل مزدور و فاتحان غاز و مغولها و تاتارها و سلطه تفرقه افكنانه بر خليفه عباسي و … زندگي دشوار و سفرها و دوره هاي متوالي جابجايي و اضطراب هاي مختلف هستي شناختي ؛ از ديدگاهي مانند ما ، در حال حاضر اوج قتل عام تاج را همراه با انواع فشارهاي اقتصادي و شديدترين و مشابه ترين تحريم ها تجربه مي كنيم. در قرنطينه اي كه زمستان گذشته در شيراز هنگام تحقيق و نوشتن اين متن تجربه كردم ، احساس كردم كه ما از زمان سعدي و خلاصه اي از شرايط و اضطراب هاي او دور نيستيم.

وي ادامه مي دهد: من سعد را به عنوان نمادي از انديشه ايراني در حال گذار از بحران ها و شرايط دشوار ديدم ، و شما زمان او را از فاجعه هاي تاريخي نشان داديد كه بارها در انديشه ، زندگي ، زبان و فرهنگ ايراني آشكار شده است. با اين حال ، در آن زمان ، من از عشق بي دريغ و مهمان نواز شيراز لذت بردم ، همانطور كه سعدي در پنجاه سالگي ، در سخت ترين زمان ها ، براي لذت بردن از لطف حضور در اين شهر زيبا ، به وطن بازگشت. . و به همه اين دلايل ، دنياي درون اين كار تا حدي به تجربه زمان ما نزديك است و نمايش ممكن است به همان اندازه براي زمان سعد باشد ؛ اما مي توان آن را به عنوان يك تاريخ مثال زدني از انديشه و فرهنگ ايراني در غياب حوادث مخرب و دائمي در نظر گرفت.

امجد در پاسخ به س ourال ما كه گويي تاريخ تكرار مي شود ، با لحني طنزآميز مي گويد: صادقانه فكر مي كنم ايده تكرار تاريخ خوش بينانه است! از بعضي جهات ، ما ممكن است در ابتداي تاريخ بايستيم و ممكن است خيلي تحت تأثير قرار نگيريم ، فقط وقتي به چيزهاي تكراري فكر مي كنيم ، توهم حركت در تاريخ و تكرار برخي حوادث را داريم!

اگر كرونا اجازه دهد ، نمايش “زمان خوش” در تهران و شيراز اجرا مي شود و تيم اجرايي تمرينات نمايش را آغاز مي كند ، اما طبيعي است كه در شرايط پيچيده فعلي ، حميد امجد ، كه خود كارگرداني نمايش را بر عهده دارد ، تاريخ دقيق نمايش امكان پذير نيست.

امجد در ويدئوي كوتاهي كه به مناسبت بزرگداشت سعد منتشر شد ، توضيح مي دهد: “زمان خوش” بازي در مورد سعد است كه سعي دارد او را درگير اضطراب انساني و مبارزه براي غلبه بر اضطراب انسان فراتر از هاله هاي افسانه اي و تاريخي يك مبهم و مبهم قرار دهد. ترسناك توصيف بي معني و اضطراب و پاسخگويي به نيازهاي زمان خود است. به حدي كه نمايشي درباره شيراز و شباهت اين شهر به الگوي تاريخ و روايت است.

انتهاي پيام