رؤياي داغي كه سرد شد

به گزارش دنياي 77 رسانه ها ايران او نوشت: “تعطيلات تابستاني و دريايي بسيار سودمند است.” “البته ، اگر تنها نيستيد ، اين بدان معناست كه شما فقط با والدين خود نيستيد ، والدين شما مايلند كه يك دوست را با آنها به مسافرت ببرند.” اين چند سطر از مقدمه كتاب “تعطيلات تابستاني” آنقدر براي دختر بچه جذاب است كه از مادرش مي خواهد كه كتاب را براي او بخرد. جلد كتاب پسري را نشان مي دهد كه كنار دريا روي شن بازي مي كند. تصوير رنگارنگ كتاب رويايي را براي هر بيننده اي نشان مي دهد ، چه برسد به دختر كوچك ، از لحظه اي كه مادرش كتاب را براي او مي خواند ، با لبخندي شيرين به مادرش نگاه مي كند و احتمالاً در سر او خواب مي بيند.

تابستان رو به پايان است و تمايل به بازي در شن هاي گرم ساحل بايد شما را به يك سال ديگر برساند. امسال ، اكثر بچه ها اوقات فراغت خود را روي ديوارهاي خانه خود گذرانده اند و اكنون كه بوي آنلاين و موم به مشام رسيده است ، هنوز تابستاني گرم دارند.

“بچه تمام تابستان با تبلت بازي مي كرد. اخيراً ديگر حوصله بازي ندارد. از تلويزيون بلند مي شود و از تبلت به تبلت و تلويزيون به تلويزيون مي رود. من ديگر نمي دانم چه كنم سفر كنيد. نه ، اين بچه حتي نمي تواند به پارك برود و بازي كند. “من مي دانم كه بسياري از مردم آنقدر سختگير نيستند و حداقل بچه ها را به پارك مي برند ، اما از ترس دلتا كرونا و ترس از اين بر كودكان تأثير مي گذارد ، من هميشه در خانه مي مانم. “رفتن به مدرسه بدون اتلاف وقت ؛ درست مانند بسياري از دانش آموزان ديگر.

مادر ادامه داد: “قبل از تابستان ، من فكر مي كردم كه مي توانم برنامه هاي متفاوتي را براي نوزاد انجام دهم. ما حتي قرار گذاشتيم كه چند مادر دانش آموز كلاس بچه ها را گروهي بيرون ببرند و در صورت امكان با يكديگر معاشرت كنند. ارتباط اجتماعي وجود دارد ، اما مادران ديگري مانند من نيز از اين مي ترسيدند كه فرزندانشان آلوده شوند ، بنابراين بيشتر آنها بچه ها را در خانه نگه مي داشتند. “سال گذشته هم همينطور بود ، اما كمي بهتر بود چون ما فكر مي كرديم كرونا بچه ها را درگير نمي كند ، بنابراين ما آنجا بازي مي كنيم ، اما امسال ترس از كرونا دلتا ما را از انجام همين كار باز مي دارد. “

-مادر نيلا يك ساله ، دانش آموز كلاس سوم كه قرار است امسال كلاس چهارم را شروع كند ، همچنين با ابراز تاسف از اينكه دخترش تابستان خوبي را سپري نمي كند ، گفت: كه براي فرزندانم باقي ماند. فكر مي كردم تابستان امسال مي توانم دخترم را در يكي دو كلاس تفريحي و آموزشي ثبت نام كنم ، اما حتي استخر روباز ، كه هميشه باز بود و داراي منطقه مخصوص كودكان بود ، تابستان امسال بسته شد. دخترم دانش آموز مدرسه است و تابستان امسال عاشق كتاب خواندن و آموختن علم بود ، اما تابستان امسال به هيچ وجه مزاحم اين كار نشد زيرا خسته بود و مي خواست برنامه اي سرگرم كننده انجام دهد. او حتي به من گفت كه مي خواهم به توپ بروم. “من بايد بازي كنم حتي اگر او هرگز به توپ بازي علاقه نداشت و هميشه فكر مي كرد كه اين يك بازي پسرانه است ، اما او آنقدر خسته است كه مي خواهد فعاليت بدني داشته باشد.”

پدر دانش آموز 12 ساله مهرا افزود پسرش به فوتبال علاقه داشت و دو سال بود كه نتوانسته كاري براي او انجام دهد. تمام سليقه او اين بود كه تابستان را راحت و بدون هيچ دغدغه اي در مدرسه بگذراند و در زمين با بچه ها بازي كند. البته ، مدرسه فوتبال كودكان امسال افتتاح شد ، اما من و چند والدين ديگر تصميم گرفتيم امسال بچه خود را به مدرسه فوتبال نفرستيم زيرا نگران بوديم. كودكان مريض مي شوند زيرا شرايط بازي به گونه اي است كه نمي توانند با ماسك و عرق بازي كنند و مجبورند دائماً آب بنوشند و باعث مي شود ماسك براي هميشه برداشته شود. يكي دوبار وقتي با پسرم تمرين كردم ، متوجه شدم بچه ها اصلاً بهداشت را رعايت نمي كنند. پس از همه ، آنها بازي فوتبال با كودكان و ماسك مشكل هستند. از سوي ديگر ، آنها نمي توانند دست هاي خود را بشويند و آنها را دائماً ضد عفوني كنند ، بنابراين تصميم گرفتم امسال پسرم را در خانه نگه دارم. كودك لباس هاي فوتبال خود را مي پوشد و به پاركينگ مي رود تا تمرين كند و به تنهايي تمرين كند. در ساختمان ما هيچ فرزندي هم سن و سال ما وجود ندارد و اين بسيار دشوار است. گاهي اوقات او در خانه توپ بازي مي كند كه من و مادرش با آن دعوا مي كنيم ، اما مي دانم كه كودك گناهي ندارد. از ديدن بچه در پاركينگ با لباس هاي ورزشي اش بسيار ناراحت شدم و به او يادآوري كردم كه زود بيدار شود و ماسك بزند. همسايه ها حتي هشدار دادند كه بازي در پاركينگ مي تواند به ماشين آنها آسيب برساند كه اين يك مزاحمت است. آنها خوب هستند ، اما خانواده هايي مانند خانواده ما چاره اي ندارند. چگونه مي توان پسري در اين سن را در آپارتماني 70 متري گرفتار كرد و به او گفت: كاري نكن! پسر دوست دارد بازي كند. حالا كه فوتبال مدرسه نمي رود ، او حداقل مي تواند در پاركينگ و حياط بازي كند ، اما همسايه ها عصباني مي شوند و هشدار مي دهند كه از طرف ديگر ، وقتي او در خانه توپ بازي مي كند ، همسايه ها اعتراض مي كنند و ما يا جواب همسايه ها را مي دهيم. يا مبارزه كنيد تابستان امسال بسيار بد بوده است و اميدوارم سال آينده با چنين وضعيتي روبرو نشويم. نكته اين است كه هرچه بيشتر از يك كودك بخواهيد بنشيند ، احتمال اينكه يك كاردستي بسازيد يا تلويزيون تماشا كنيد بيشتر است! بچه ها بايد فعال باشند و بازي كنند ، و اين امكان وجود داشت ، حداقل در تابستان. كودكان نمي توانند به حوضچه ها و مناطق بازي بروند. هر كجا كه مي رويم ، بايد ماسك بزند و نفس بكشد. »

معصومه صلاحي ، معلم آموزش و پرورش نيز در اين زمينه شغل جالبي دارد: “روابط با همكاران تأثير بسزايي در رشد اجتماعي شخصيت كودك دارد ، اما ما دو سال است كه كودكان را در خانه نگه مي داريم. اين امر رايج نيست و همه خانواده ها به فرزندان خود اجازه نمي دهند. در اين محيط بازي كنند زيرا از بيماري فرزندان خود مي ترسند. كودكاني كه در اين محيط بازي نمي كنند ، به مدرسه نمي روند و سرگرمي ديگري ندارند ممكن است پرخاشگر باشند ، اما اكنون ما نگران هستيم كودكان منزوي و حتي اگر به مدرسه بازگردند ، نمي توانند ارتباط زيادي برقرار كنند. ممكن است به زودي با شرايط جديد عادت كنند و اين رضايت بخش است ، اما اين براي بچه هايي كه مدام در خانه هستند و به دور از همسالان هستند اصلا خوب نيست. . “اوقات فراغت كودكان ، به ويژه در تابستان ، بايد به گونه اي باشد كه كودك براي شروع سال تحصيلي جديد احساس شادابي و هيجان كند ، كه متأسفانه امسال اين اتفاق نيفتاد.”

انتهاي پيام